تعداد صفحات:20

نوع فایل:word

فهرست مطالب:

مقدمه

عملكردهای يک سيستم حسابداری

گزارشگری مالی

اهداف گزارشگری مالی

استانداردهای گزارشگری

ضرورت وجودی چارچوب مفهومی گزارشگری مالی

مكانيزم های موثر بر كاهش تقلب در گزارشات مالی

ويژگی های كيفی گزارشگری مالی

عوامل موثر بر قابليت اتكاء گزارشات مالی

استفاده كنندگان گزارشات مالی و نيازهای اطلاعاتی آنان

هزينه های گزارشگری

روش های بهبود گزارشگری مالی در حمايت از حقوق صاحبان سهام

گزارشگری انعطاف پذير

گزارشگری بخش های مجزا

توضيح ماهيت فعاليت شركت ها

تهيه اطلاعاتی درباره چشم انداز آتی شركت ها

اطلاعاتی درمورد رقبای تجاری

انتقال سريع اطلاعات درباره تغييرات با اهميت

انتقال موثر و كارآمد اطلاعات

افشای اطلاعات غيرمالی

اطلاعات مربوط به سهامداران

پيشنهادات

نتيجه گيری

منابع

مقدمه:

انسان در تمام طول تاريخ برای شناخت پديده ها و كاهش ابهام پيرامون ناشناخته ها به اطلاعات نيازمند بوده بطوریكه آغاز تاريخ بشر با توانايی او در انباشت اطلاعات و مبادله آن مقارن بوده است. در يک واحد اقتصادی كار اصلی مدير تصميم گيری است و مبنای تصميم گيری نيز وجود اطلاعات است بطوریكه بدون اطلاعات درست نمیتوان تصميمات منطقی اتخاذ نمود. بنابراين اطلاعات چيزی است كه ابهام را كاهش میدهد و انسان را به تصميم گيری منطقی و درست وا میدارد.

انسان پيش از شروع هر كاری به عاقبت آن كار می انديشد و سپس راهكار مناسب را تعيين میكند خصوصاً اين كه تصميم گيری مربوط به مسائل مالی باشد لذا كسب اطلاعات به هنگام، صحيح و در خور اتكاء مربوط به فعاليت های مالی بنگاه های اقتصادی يكی از شرط های اوليه ورود مردم به سرمايه گذاری است.

بنابراين اطلاعاتی كه در فرايند گزارشگری مالی موسسات فراهم میشود بايد به گونه ای باشد كه سرمايه گذاران را در ارزيابی عملكرد مديريت، از لحاظ حفظ و به كارگيری بهينه منابع ياري دهد. نمايندگان سهامداران يعنی مديران به مثابه حافظان ثروت و منابع ملی سهامداران و سرمايه گذاران در بنگاه های اقتصادی تلقی میشوند از اين رو ضروری است كه مديران حداقل در پايان هر سال مالی گزارش های جامعی از نتيجه عمليات و اقدامات خود را كه دربرگيرنده وضع مالی و نتيجه فعاليت مديران است بطور صحيح و شفاف در اختيار سهامداران قرار دهند. اشخاص، موسسات و سازمان های گوناگون از لحاظ هدف و نوع فعاليت، شكل حقوقی و نوع مالكيت تفاوت های بسياري با يكديگر دارند اما در تمامی موسسات يک جنبه مشترک وجود دارد و آن لزوم قضاوت درباره گذشته و تصميم گيری نسبت به آينده است. در تصميم گيری مربوط به امور مالی، هر واحد تجاری بايد سيستمی را بكارگيرد كه اطلاعات قابل اعتماد و موثر بر تصميمات مالی را به موقع فراهم و در اختيار تصميم گيرندگان قرار دهد. سيستمی كه اطلاعات مالی يک موسسه را گردآوری و در اختيار تصميم گيرندگان قرار میدهد سيستم حسابداری است كه در ادامه به عملكردهای يک سيستم حسابداری اشاره میشود.