تعداد صفحات:44

نوع فایل:word

فهرست مطالب:

پیشگفتار

مقدمه

تاريخچه

فصل اول - كلياتی از مفهوم مسئوليت مدنی در حقوق ايران

مبحث اول - مبانی نظری و منابع مسئوليت مدنی در حقوق ايران

گفتار اول - وجود ضرر

گفتار دوم - ارتكاب فعل زيان بار

گفتار سوم - اضرار به غير در مقام اجرای حق

گفتار چهارم - رابطه سببيت بين فعل زيانبار و ورود ضرر

مبحث دوم - جايگاه موضوع خسارت دادرسی در مسئوليت مدنی

مبحث سوم - مبنای تحميل خسارت دادرسی به محكوم عليه

مبحث چهارم - محكوم عليه كيست

فصل دوم - لزوم جبران خسارت زندانيان بيگناه

مبحث اول - آيا جبران خسارت بيگناهان مغاير برخی قواعد حقوقی است

گفتار اول - قاعده حاكميت امر مختوم جزائی و مسئله جبران خسارت

گفتار دوم - حكم برائت و جبران خسارت

مبحث دوم - دكترين و قوانين موضوعه

مبحث سوم - جبران خسارت و مسئله مسئوليت دولت

مبحث چهارم - آئين جبران خسارت بر طبق قانون 17 ژوئيه 1970 فرانسه

فصل سوم - جبران خسارت ناشی از بازداشت متهم بيگناه

مبحث اول - جبران خسارت ناشی از بازداشت متهم بيگناه در دیگر کشورها

مبحث دوم - جبران خسارت ناشی از بازداشت متهم بيگناه در حقوق ايران

نتيجه گیری

منابع و ماخذ

پیشگفتار:

با توجه به اصل برائت و به منظور حفظ نظم اجتماع دستگاه قضايی در موارد عديده به بازداشت بسياری از متهمين يعنی كسانی كه هنوز بزهكاری آنان مسلم نيست مبادرت می ورزد. هر گاه اين قبيل متهمين در دادگاه به مدت بيشتر يا معادل آن چه كه در بازداشت موقت به سر برده اند محكوم گردند شايد بتوان پذيرفت كه توقيف های مذكور موج ها به عمل آمده و عمل دستگاه عدالت را به نحوی از انحا ء توجيه نمود. ليكن مشكل وقتی ايجاد میگردد كه شخص پس از گذرانيدن هفته ها، ماه ها و گاهی سال ها در زندان سرانجام به جزای نقدی و يا به مدتی كمتر از آن چه كه در بازداشت بوده است محكوم و يا جنحه كلی تبرئه میگردد. نكته قابل توجه آن كه صدور حكم برائت از طرف دادگاه ها نه تنها دلالت به عدم دقت دستگاه عدالت ندارد بلكه برعكس حاكی از استقلال امعان نظر قضات محاكم تواند بود. مع الوصف هنگامی كه از نقطه نظر حفظ حقوق متهم مسئله اين قبيل بازداشت ها را مطالعه می كنيم اين سوال مطرح میگردد كه جامعه در قبال متهمينی كه پیش از گذراندن مدتی در زندان تبرئه میگردند چه تكليفی دارد ؟ آيا بايستی ماه ها و يا سال هایی را كه متهم در زندان بسر برده امريی عادی تلقی نمود و به باز كردن در زندان به روی آنان اكتفا نمود و يا برعكس برای جبران خسارت از اين قبيل بيگناهان به دنبال راه حلی منطقی گشت.